ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΚΑΛΛΙΡΑΧΗΣ ΘΑΣΟΥ

Τα παιδιά ξεναγήθηκαν στο Μουσείο της Θάσου από την ίδια την Προϊσταμένη τμήματος Αρχαιολογικών Χώρων, Μνημείων και Αρχαιογνωστικής Έρευνας της ΙΗ’ Εφορίας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Καβάλας, κ. Μαλαμίδου Δήμητρα, η οποία και τα δώρισε και ένα υπέροχο αναμνηστικό κτέρισμα.

        Την Εκκλησιαστική κατασκήνωση Καλλιράχης Θάσου, επισκέφθηκε η ποιήτρια Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου Φιλιππίδου και συνομίλησε με τα 85 !! παιδιά (ηλικίας 8  έως και 18),  τα οποία όλο παλμό ενέργεια και ζωντάνια την  υποδέχθηκαν μαζί με τον πνευματικό τους πατέρα Χερουβίμ και τους ομαδάρχες.

      Μετά το πέρας της συζήτησης, επικράτησε ενθουσιασμός και συγκίνηση ανάμεσα στην διδάσκουσα και στους διδασκόμενους μαθητές, οι οποίοι επικοινώνησαν σαν συγκοινωνούντα δοχεία  και οι ψυχές πλημμύρισαν με τέρψη και αγαλλίαση, τα παιδιά ζήτησαν από την κυρία Ανδρομάχη να τα ξαναεπισκεφτεί.

        Αξίζει να σημειωθεί, ότι η εκκλησιαστική κατασκήνωση Καλλιράχης Θάσου βρίσκεται σε ένα μοναδικά σε θέα τοπίο ανάμεσα σε πεύκα και θάλασσα και φιλοξενεί κυριολεκτικά εις δόξαν Θεού 85 παιδιά , παρά την δυσκολία των εποχών αποδεικνύοντας ότι το έργο της εκκλησίας είναι και ουσιαστικό και μεγάλο και υπαρκτό, αλλά κυρίως αθόρυβο!

        Από βάθους καρδίας, θα ήθελα να συγχαρώ τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Φιλλίπων Νεαπόλεως και Θάσου κύριον κύριον Προκόπιο για το σπουδαίο έργο που επιτελεί εδώ και δεκαετίες με την εν λόγω κατασκήνωση και να τον ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου για την μεγάλη τιμή αλλά και ευκαιρία που μου έδωσε  να ανταμώσω με αυτά τα υπέροχα παιδιά και στο λίγο της διδακτικής ώρας να οικοδομήσω το πολύ!

       Η συνάντηση μας ήταν πραγματικά μια πνευματική συνάντηση, η οποία μας ωφέλησε όλους μας. Ευχαριστώ και τον Πατέρα Χερουβίμ για την ωραία φιλοξενία αλλά και για την ξενάγηση που μου έκανε στις άρτιες εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης, η οποία αποτελεί μια όαση Ανθρωπιάς και χριστιανικής Αλληλεγγύης στις δύσκολες μέρες μας.

Αποσπάσματα από την ομιλία της κ^ας Ανδρομάχης Διαμαντοπούλου Φιλιππίδου στην  Εκκλησιαστική Κατασκήνωση Καλλιράχης Θάσου.

Αγαπημένα μου Παιδιά,

Ονομάζομαι Ανδρομάχη

Και ήρθα από τον Λιμένα της Θάσου, με τις ευλογίες του Σεβασμιότατου Δεσπότη μας Κυρίου Κυρίου Προκοπίου αλλά και του πνευματικού σας πατέρα κυρίου Χερουβίμ να σας μιλήσω.

Η αντάμωση με τα παιδιά της εκκλησιαστικής κατασκήνωσης της Καλλιράχης έφερε στις ψυχές όλων τέρψη και αγαλλίαση 

Ξέρω ότι ζεσταίνεστε, ότι θα θέλατε αυτή την ώρα να είστε κάπου αλλού, στη θάλασσα ή στο κρεβάτι σας. Ίσως να αναρωτιέστε «Ούφ, τι θα μας πει πάλι αυτή…». Εγώ όμως σας βεβαιώνω ότι όποιος προσέξει σήμερα θα λάβει μεγάλη χαρά και ωφέλεια.

Γιατί δεν ήρθα να σας πω μονάχα λόγια, λόγια που από το ένα αυτί θα μπούνε και από το άλλο θα βγούνε. Ήρθα μαζί με τα λόγια μου που είναι απλωμένα πάνω σε αυτά τα χαρτιά που θα σας μοιράσω, να σας δώσω λέξεις που απ’ το αυτί θα μπούνε και θα κάτσουν στις καρδιές σας για πάντα, γι’ αυτό ζητώ την προσοχή σας. 

Σήμερα θα γίνει η σπορά στις αγνές ψυχές σας. Θα σπείρω τρία σπάνια λουλούδια: Την Χαρά, την Ελπίδα και την Αγάπη.

Είναι υπέροχο που βρίσκεστε σ’ αυτή τη κατασκήνωση. Εγώ δεν είχα εμπειρία παρόμοια, όμως την κόρη μου, που βρίσκεται σήμερα δίπλα μου, την έστειλα σε μια παρόμοια κατασκήνωση, χριστιανική, αυτήν της Λυδίας. Οι εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις πραγματικά διαφέρουν απ’ όλες τις άλλες γιατί έχουν καθημερινά ένα ημερήσιο πρόγραμμα ανάπαυσης, χαλάρωσης αλλά και ανάνηψης, εγρήγορσης και αναψυχής έτσι ώστε όλα τα παιδιά μαζί εδώ, παιδιά από την Πέραμο, την Χρυσούπολη, απ’ την Καβάλα, απ’ τη Θάσο και μάλιστα παρά θήν αλός δίπλα στο κύμα μέσα στη μοναδική ατμόσφαιρα της Θάσου που συνδυάζει θάλασσα και βουνό, στ’ αλήθεια μοσχομυρίζει η κατασκήνωσή σας πεύκο, κύμα απ’ τη θάλασσα, μέλι, ρίγανη απ’ τα δέντρα αλλά και Χριστό. Εδώ παιδιά μου  αδελφοποιείστε έχοντας σαν κέντρο σας τον Χριστό που είναι η  Αγάπη.

Μετά το πέρας της διδακτικής ώρας κανείς δεν ήθελε να φύγει. Τα παιδιά της κατασκήνωσης ανανέωσαν το Ραντεβού με την κυρία Ανδρομάχη για τον επόμενο χρόνο.

Εδώ αξίζει να αναφέρω τη μεγάλη αθόρυβη στήριξη που κάνει η εκκλησία, τόσο με τις τράπεζες αγάπης, τα συσσίτια αλλά και όλες τις εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις όπου οι κατασκηνωτές δεν πληρώνουν. Μεγάλο και αθόρυβο το έργο της εκκλησίας. Η λέξη κατασκήνωση είναι σύνθετη: Από τη λέξη «κατά» που σημαίνει σύμφωνα, όπως λέμε «κατά τας γραφάς» και το δεύτερο συνθετικό της από τη λέξη σχηνή που θα πει, σκεπή, κατοικία, τσαντίρι, σχήνος. Σκηνή και σχήνος έχει ο άνθρωπος το σώμα του. Επομένως όλοι οι άνθρωποι αυτής της γης είτε το θέλουμε είτε όχι είμαστε σχηνίτες, ωσάν τους βεδουίνους, τους στρατιώτες εκστρατείας ή ακόμα ακόμα ωσάν τους αγραυλούντες ποιμένες.

Στης ψυχής του πνεύματος το σπίτι η σκηνή και ο οίκος είναι για όλους μας το ανθρώπινο και χοϊκό μας σώμα. Ένα μόνο παράθυρο έχει το σώμα, την κόρη του ματιού μας και της φρόνησης το σοφισμένο στόμα. Το θέμα είναι κατά πόσο όλοι μας κρατάμε αυτή τη σκηνή καθαρή, κατά πόσο κάνουμε αντίσταση, τι πρότυπα έχουμε στη ζωή μας και τι επιλογές. Αν θέλουμε να μοιάσουμε στα κριάρια και τα κατσίκια που γκρεμοτσακίζονται στα κακοράχια, αν θέλουμε να μοιάσουμε τα στραβοπόδαρα καβούρια που απλώνουν την ερημιά τους πάνω στις πλάκες και τα βράχια, αν μοιάζουμε στα τζιτζίκια που καταντούν επαίτες μιας προνοητικής μυρμηγκοφωλιάς ή αν θέλουμε να είμαστε τα παιδιά του φωτός και όχι του σκοταδιού.

Δυστυχώς στις μέρες μας υπάρχει βία στην οικογένεια και βία στο σχολείο τόσο σωματική όσο και λεκτική γιατί υπάρχουν λάθος πρότυπα που πλασάρονται δυστυχώς από την τηλεόραση και μας φέρνουν την ανάγκη να ταυτιζόμαστε με κακούς ήρωες, ζόμπι, βρυκόλακες και άλλα πολλά…. Φίρμες ρούχων, επώνυμα κινητά και όλα αυτά τα σύγχρονα δαιμόνια ενός ξέφρενου καταναλωτισμού σας έχουν πιάσει για τα καλά σαν το χταπόδι και με τα οκτώ πόδια τους. […]

Να θυμάστε ότι είστε τα παιδιά του Φωτός. Να συνοδοιπορείτε με τον Χριστό, γιατί εσείς είστε τα παιδιά του Ευριπίδη, του Σοφοκλή, του Αισχύλου. Τα παιδιά του Καβάφη, του Ελύτη, του Σεφέρη, του Ρίτσου. Τα παιδιά της Μαντώ Μαυρογέννους, της Μπουμπουλίνας και του Κολοκοτρώνη. Το Αύριο είναι δικό σας.

Θα είναι δύσκολα.

Αλλά θα τα καταφέρετε γιατί έχετε Δυνάμεις.

Είστε νέοι και έχετε για προίκα μεγάλη την Ελλάδα όχι σαν χώρα αλλά σαν ιδέα και του Χριστού την Αγάπη να σας προστατεύει. Θα είμαστε πάντα μα πάντα κοντά σας. Να θυμάστε τα λόγια του Ιωάννη του Χρυσοστόμου: «Αρκεί είς Άνθρωπος ζήλω πυρούμενος διορθώσαι όλον τον Δήμο». Να θυμάστε ότι πρέπει να πιστεύουμε πρώτα στις δικές μας δυνάμεις και μετά να περιμένουμε βοήθεια από τους άλλους. Να θυμάστε τις πέτρες μου.

ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ

Blog: http://diamantopoulouandromachi.blogspot.gr/

Οι πέτρες

Μην περιμένουμε θαύματα

Ας βάλουμε, τη μία πέτρα πάνω στην άλλη.

Μπορούμε να πιστέψουμε ξανά

Στις μικρές μας δυνάμεις;

Τότε μονάχα, όλος ο κόσμος θ’ άλλαζε

Μέσα σε δυο λεπτά.

                              Ανδρομάχη

Ανοικοδόμηση 

Άνω

Επάνω   πάνω

Πιο πάνω

Μπορούμε, πολύ παραπάνω

υψηλά ανεβάστε τον πήχη ξεπεράστε τον

και αν πέσουμε θα έχουμε τουλάχιστον αγωνιστεί.

                         

                                    Ανδρομάχη  

2η Συνάντηση Ποιητών - Φεστιβάλ Θάσου 2013

H Ανδρομάχη  στη 2η συνάντηση ποιητών....

Πόσο χαίρομαι, που είμαι εδώ σήμερα ανάμεσά σας, ξεκούραστη

Δίχως να χρειαστεί να τρέξω για τίποτα

Κρατώντας απλά στα χέρια μου, τους μοναδικούς αληθινούς φίλους μου, τα χαρτιά μου που ‘χουν τα λόγια μου

Ημέρα έκφρασης η σημερινή, ημέρα γιορτής

Μια χαραμάδα θ’ αφήσουμε ανοιχτή...

Μία μονάχα χαραμάδα θ’ ανοίξει ο καθένας μας από τον εαυτό του και θα την αφήσει στους άλλους για να μπουν, όσοι μπορούν, όσοι θελήσουν, όσοι νιώσουν...

Ευχαριστώ λοιπόν αυτούς όλους που έτρεξαν σήμερα

Για να μπορούμε όλοι εμείς εδώ να εκφραστούμε τόσο όμορφα.

Εύχομαι στη ΣΤΕΓΗ να αποτελέσει από εδώ και πέρα τον απαραίτητο πολιτιστικό πνεύμονα της Θάσου, με διάρκεια στον χρόνο και ομόνοια.

Ακολουθεί το κείμενο που διάβασε η Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου στη 2η Συνάντηση Ποιητών που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του Φεστιβάλ Θάσου 2013

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ... ΚΑΙ Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ...

ΤΟ ΘΑΥΜΑ!

Τελικά αυτό που μένει... είναι ο Αγώνας.

Η Γραφή είναι το Δώρο, το Τάλαντο.

Γράφουμε, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.

Μόνοι μας κλείνουμε τις πληγές μας με τα μαστιχοδάκρυα-ποιήματά μας.

Κι είναι «σχισμένα φύλλα της ψυχής» τα ποιήματά μας.

Χρέος μας, ο λόγος μας να είναι Ανθρωποκεντρικός και Πηγαίος, Πηγή Αναβλύζουσα και πάντα να γίνεται λαγήνι με καθάριο νερό η ποίησή μας, δροσιά στα αποσταμένα μέτωπα των Ανθρώπων.

Ναι, είμαστε επίλεκτοι απ’ τον Θεό οι ποιητές.

Δεν γράφουν όλοι – σπόρος που κοιμάται στις Ψυχές ο Λόγος, αλλά ενίοτε δεν βρίσκει τρόπο να βλαστήσει, θέλει ξέθαμα, θέλει σκάψιμο, θέλει πότισμα, και πάλι δεν τα καταφέρνει να ανέβει στα χείλη.

Εμείς οι ποιητές οφείλουμε, το οφείλουμε με τη δύναμη του τάλαντου που μας δόθηκε, να ανοίγουμε το αυλάκι, τη δίοδο για την αναπήδηση του Άλκιμου Λόγου, όχι του ακαταλαβίστικου, του θολού, αλλά του Σθεναρού, του Χρηστικού και, πάνω απ’ όλα, του Ανθρωποκεντρικού, Ανθηρού και Ρωμαλέου Λόγου.

Του Λόγου, που οδηγεί κάπου, που σηματοδοτεί, που αρχίζει...

Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την παλιγγεννεσία, Εμείς και για την απραξία.

Με καλπασμό και χάρη αλόγου ας τρέξουμε και ας αναχαιτίσουμε την καθήλωση, την παραμονή στα ίδια και τα ίδια, τον μυρηκασμό της θλίψης, τον μυρηκασμό της αδιέξοδης κατάθλιψης.

Ποιητές μου, εμείς πρώτοι λιποτακτήσαμε, εμείς πρώτοι αποστατήσαμε, εμείς πρώτοι δεν συγκρατήσαμε, εμείς πρώτοι εγκαταλείψαμε, για να σωθούμε πρώτοι τρέξαμε, εμείς πρώτοι χαθήκαμε.

Παραμείναμε στον ρεμβασμό και στην ονειροπληξία, έτσι ώστε καταντήσαμε την ποίηση ρέμβη και για λίγους.

Ας νιώσουμε για μια φορά επιτέλους την Ευθύνη για όσα άσχημα κάναμε, αλλά και για όσα δεν κάναμε.

Ας νιώσουμε Υπεύθυνοι για την ωραία πολίχνη που χάσαμε.

Ας σταματήσουμε τους ρεμβασμούς, τις διχόνοιες, τις φιλονικίες, τον σνομπισμό, το δήθεν.

Ας ανασκουμπωθούμε.

Σηκώστε τα μανίκια και δουλέψτε ποιητές μου.

Στάξτε Πνεύμα απ’ το Πνεύμα Σας, κάντε μετάγγιση Αίμα απ’ το Αίμα Σας.

Διώξτε το Δάκρυ με Δάκρυ απ’ τα μάτια Σας.

Με την Άνωση της Άνοιξης προχωρήστε.

Ζωγραφίστε ξανά την ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ.

Όχι με Λέξεις. Όχι άλλες Λέξεις.

Αλλά με Έργα.

Με Έργα Αγάπης και Καλοσύνης.

Ποιητές μου, δράττετε των χαλεπών καιρών και Δράστε για το τάλαντο που μας δόθηκε.

Θα έρθει η ώρα που θα λογοδοτήσουμε τι το κάναμε.

ΕΝΑΣ ΔΥΝΗΤΙΚΑ ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Η ΠΟΛΗ ΠΟΙΗΜΑ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ

ΦΤΙΑΞΤΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΕΣ ΜΟΥ, ΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ

ΠΟΙΗΣΗ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΜΟΥ ΓΕΜΙΣΕΣ ΜΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΥΣ ΜΟΥ ΩΜΟΥΣ

ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ

ΘΑΣΟΣ